UA Аптека Гаєвського

czyt. Apteka Hayevsʹkoho

Historia „Apteki Gajewskiego” rozpoczyna się w 1878 roku, kiedy młody przedsiębiorczy farmaceuta  Anton Gajewski założył skromny sklep apteczny w domu przy ulicy Tiraspolskiej 16. Na początku lat 80. XIX wieku był już członkiem Odeskiej Rady Lekarskiej z głosem doradczym, a w 1882 r. został wspólnikiem znanego farmaceuty VL. Piskorskiego.

Na początku 1883 r. Gajewski kupił aptekę, która znajdowała się w jednym z najlepszych budynków w Odessie – domu generała Sinicyna (w tym miejscu w latach 1898-1899 zbudowano „Pasaż”). Wkrótce jego nowym partnerem został biznesmen Aleksander Nikołajewicz Popowski.

W drugiej połowie 1898 roku działalność Gajewskiego i Popowskiego została przeniesiona do bardziej przestronnego pomieszczenia - słynnego domu Russova, gdzie miała swoją siedzibę do 2004 roku kiedy to budynek uległ zniszczeniu na skutek pożaru.  W nowym miejscu pod koniec XIX wieku ich apteka została przekształcona w fabrykę farmaceutyczną która praktycznie nie miała sobie równych w swojej branży w skali nie tylko miasta, ale i regionu.  Apteka Gajewskiego i Popowskiego miała nie tylko zwykłą pracownie, w którym farmaceuci mieszali składniki lecznicze, ale było to  pełnoprawne laboratorium chemiczne, w którym opracowywano nowe formuły i prowadzono prace badawcze. Apteka współpracowała z wiodącymi firmami farmaceutycznymi w Europie, zaopatrując aptekę w szereg nowych produktów. Tutaj, według autorskich receptur, wytwarzano mikstury, pigułki, krople i zawiesiny. Asortyment apteki oprócz lekarstw  obejmował szczepionki, instrumenty medyczne, wody mineralne, produkty higieniczne i produkty do pielęgnacji ciała   sprzedawano tu również kumys i kefir oraz „mąkę mleczną Henri Nestlé do karmienia piersią”, która jest z powodzeniem stosowana do dziś. 

Przy Aptece miało swoją siedzibę "Stowarzyszenie Właścicieli Aptek". Celem stowarzyszenia było przede wszystkim „poprawa farmacji, promowanie zachowania etyki tytułu farmaceutycznego”, wymiana informacji naukowej oraz pomoc osobom chcącym zdobyć wykształcenie farmaceutyczne.

W 1908 roku, po śmierci A.P. Russova Gajewski odkupił dom od jego spadkobierców. Jego apteka rozwijała się i nabierała rozpędu, pojawiła się w niej stała wystawa innowacyjnych preparatów chemicznych i farmaceutycznych. W latach 1910 istniały tu już dwa laboratoria: „Techniczne i farmaceutyczne” oraz „Chemiczne i analityczne”.  Przez cały okres sowiecki „apteka dyżurna nr 1” pozostała największą apteką w Odessie i jednocześnie zachowała swoją nazwę - apteka Gajewskiego.

Mało kto wie, że apteka ta była jednym z pierwszych miejsc, w których pod koniec lat 20 XX wieku pojawił się popularny niegdyś środek dezynfekujący – brylantowa zieleń, po raz pierwszy uzyskano ją w 1879 roku w Niemczech. Właściwości antyseptyczne tej substancji odkryto dopiero w następnym stuleciu, kiedy podczas barwienia preparatów do mikroskopii odkryto, że jeden z barwników – a mianowicie zieleń brylantowa – niszczy drobnoustroje. I tak ten tani substytut jodu. „Zelenka”, została wprowadzona do obiegu przez lekarzy z Odessy - Filatova i Bakala.